Niadtong Martes wala miy klase tungod sa pagsaulog sa pagkatawo ni Sergio Osmena Sr. ug nianang adlawa wala nako damha na daghan kaayo kong nabuhat.
Pagkamata nako nianang sayo sa buntag, gisugo dayon ko sa akong mama na moadto sa merkado para mopalit ug among kan-onon nianang adlawa. Wala man ang among katabang niadtong panahona kay niuli pa man sa ilaha. Pagkahuman nako ug mangompra, niuli sayon ko sa amoa ug nagluto. Nangaon dayon mi. Ang akong manghud ang nanghugas og plato. Nanglimpyo ko sa among balay, ang taas ang akong gilimpyohan pagmaayo ug ang akong manghud ang nanglimpyo sa among silong. Pagkaudto, nagluto na pud ko para among sud-anon.Nilakaw man ang akong mama mao ng ako ang nagluto. Pagkahuman namo ug kaon, nanglaba napud mi sa akong manghud. Sa dihang nauga na ang among gilabhan, ako dayon giplantsa aron mapilo na nako ug mauli na sa among mga tagsa-tagsang kabinet. Pagkataud-taod, nitext dayon akong mama na paadtoon mi sa SM para didto mi mag-abot kay maggrocery kuno mi. Pag-uli na namo, gikapoy ko pag-ayo ug nidiretso dayon ko sa akong higdaanan. Didto na nako nahuna-hunaan na naa pud diay ko'y nabuhat na nakapalipay sa akong kaugalingon.
Thursday, September 11, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)

No comments:
Post a Comment